کلمه "تعطیلات" خاطرات دلپذیری را تداعی می کند ، گرما و شادی را پر می کند. این مفهوم همیشه با روحیه خوب و اوقات خوشی ارتباط نزدیک دارد. مردم دوست دارند این اتفاق را پیش بینی کنند ، از شلوغی قبل از تعطیلات لذت ببرند ، آنها دوست دارند زیبایی عمل را تحسین کنند. اما در عین حال ، تعداد کمی از مردم فکر می کنند که تعطیلات فقط یک رویداد ، تاریخ یا یک مناسبت برای دور هم جمع شدن نیست ، بلکه یک پدیده فرهنگی است که توسط بیش از یک نسل دانشمند مورد بررسی جدی قرار گرفته است.
شکل سنتی تفریحی. ساده ترین تعریف را می توان برای مفهوم "تعطیلات" ارائه داد. از نظر علمی ، تعطیلات یک پدیده خاص ، مهمترین م componentلفه زندگی بشر ، یک پدیده اجتماعی و فرهنگی است.
حتی یک تحلیل کوچک از ریشه اصطلاح "تعطیلات" در زبانهایی که تأثیر مهمی در تاریخ فرهنگ اروپا دارند ، نشان می دهد که این تعطیلات با رقص ، سرگرمی ، ضیافت ، عبادت مذهبی ، تاریخ های مهم تاریخ همراه است مردم و دولت. از لاتین ما اصطلاح "fiesta" را می شناسیم - جشن های محلی ، و کلمه روسی "تعطیلات" از صفت "idle" است که به معنی "مشغول نیست" است.
تعدادی تعریف از این اصطلاح وجود دارد. اما همه محققان ماهیت دوگانه تعطیلات را متذکر می شوند: این تعطیلات همزمان به گذشته متمرکز شده و به آینده هدایت می شود. با کمک تعطیلات ، هر بار تجربه سنتی بازتولید می شود و بنابراین به مرور زمان از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود. پیوند معنوی با زندگان صورت می گیرد و ارتباط با نیاکان احساس می شود. در جو تعطیلات ، فرد همزمان احساس یک شخص و عضوی از یک تیم واحد را دارد. ارتباطی آسان وجود دارد که بدون آن زندگی عادی افراد غیرممکن است.
برای مدت طولانی تعطیلات در فرهنگ از سیستم تقویم پیروی می کرد و در عین حال بر این سیستم حاکم بود. یعنی تعطیلات تقویم براساس زمان طبیعی دوره ای است و مهمترین مراحل زندگی جامعه بشری را منعکس می کند. بنابراین ، در دوره های تغییرات دوران ، این تقویم و کل سیستم تعطیلات است که تغییرات قابل توجهی را تجربه می کند.
تعطیلات جریان روزانه زمان را می شکند ، و لذتهای غیرقابل دسترسی و حتی ممنوع در روزهای هفته را جبران می کند. این در تلاقی بین دو سطح انسان است: واقعی و آرمانشهر (توهم). در طول تعطیلات ، جامعه مجاز به انحراف از قوانین و هنجارها - اخلاقی ، اجتماعی ، اخلاقی است. مردم در دنیایی دیگر غرق شده اند که همه چیز در آن امکان پذیر است. در این دوره ، رابطه خاصی برقرار می شود. هنگامی که در یک فضای جشن به سر می بریم ، افرادی که از نظر دیدگاه ، شخصیت و رفتار متفاوت هستند شروع به رفتار مشابه می کنند. بنابراین تعطیلات برای جامعه به عنوان وسیله ای برای رفع استرس عمل می کند و صرفاً برای حفظ تعادل روانشناختی گروه انسانی لازم است.
خنده - یک چیز ساده و جزئی جدایی ناپذیر از یک جشن - در واقع به عنوان یک پدیده فرهنگی و روانشناختی نقشی اساسی دارد. به اصطلاح منطقه خنده در جامعه به منطقه تماس تبدیل می شود. در غوغای جشن اغلب خنده های "بی دلیل" شنیده می شود که از شادی ، سرگرمی صحبت می کند. کارناوالها نمونه بارز این موضوع هستند. یک شخص قادر است بسیاری از فعالیت ها را به تنهایی انجام دهد ، اما هرگز برای جشن گرفتن. اعضای فردی تیم ممکن است به شیوه های مختلف نسبت به موقعیت های مختلف خنده واکنش نشان دهند ، اما خنده های مشترک بیانگر درک متقابل ، تجمع گروهی از افراد و برابری غیررسمی میان آنها است.
تاریخ ها و وقایع مهم همیشه در دامان خانواده جشن گرفته می شد ، آنها همیشه از معبد دیدن می کردند و "در نزد مردم" در خیابان بیرون می رفتند. این بیان پایبندی به سنت ها بود ، جامعه از طریق آن به دنبال حمایت ملموس از ثبات خود است. و در عین حال ، مردم تلاش می کنند تا اوقات فراغت جشن را جالب تر و مطابق با روح زمان خود کنند.
این تعطیلات بر اساس سنتهای جا افتاده است ، به طور مداوم در احیای آنها تلاش می کند ، بنابراین با آیین ها و مراسم همراه است ، اما هرگز فقط به آنها کاهش نمی یابد. و بنابراین به توسعه ، تجدید و غنی سازی سنت ها کمک می کند.
