روز پیتر در 12 ژوئیه ، به مناسبت بزرگداشت رسولان اعظم پیتر و پولس ، جشن ارتدکس خوانده می شود. در کلیسای ارتدکس روسیه ، آنها به عنوان شاگردان مسیح مورد احترام هستند ، که به طور مداوم تعالیم او را تبلیغ می کردند.
پیتر و پل
در مورد تاریخی بودن رسولان مقدس پیتر و پولس نظرات مختلفی وجود دارد. در زندگی مقدسین ، زندگی آنها به عنوان نمونه ای از زهد و ارادت به عقاید مسیح ارائه شده است.
طبق سنت مسیحی ، پولس از خانواده ثروتمندی بود که به دیاسپورهای یهودی در شهر تارسوس تعلق داشت. وی در اصل شاول نام داشت. وی به عنوان یک شهروند فریسی و رومی ، در رشته های زبان ، فلسفه و فقه تحصیل کرد. احتمالاً ، شاول از جمله کسانی بود که مسیحیان را آزار می داد و در سنگسار استفان ، اولین شماس مسیحی و شهید حضور داشت.
وقتی شائول برای ادامه آزار و شکنجه مسیحیان به دمشق سفر می کرد ، نوری درخشان جلوی چشمان او برق گرفت ، شاول از اسب افتاد و بینایی خود را از دست داد. صدایی که از نور بیرون می آمد از او س whyال کرد که چرا مسیح را آزار می دهی؟ در دمشق ، آنانیا مسیحی ، که از این شهر بازدید کرد ، دید خود را به شاول برگرداند و او را مسیح نامید ، پولس نامید. پل بعداً مبلغ برجسته مسیحی شد و به خاطر شفا خود معروف شد.
کلیسای کاتولیک پیتر را اولین اسقف مسیحیان روم می داند. با این حال ، هیچ اطلاعات موثق تاریخی در مورد زندگی پیتر وجود ندارد.
قبل از ملاقات با مسیح ، سنت پیتر نام سیمون را بر خود داشت و یک ماهیگیر بود. او و برادرش اندرو اولین کسی بودند که توسط عیسی مسیح فراخوانده شدند تا از او پیروی کنند و "ماهیگیران انسان" شوند. عیسی با دیدن استعداد خاص سیمون ، او را پیتر نامید ، که به یونانی به معنی "سنگ" است ، و او را اولین رسولان ، بنیانگذار کلیسا و نگهبان کلیدهای پادشاهی آسمان نامید.
پس از اینکه به عیسی خیانت و اسیر شد ، قبل از اینکه خروس اول بخواند ، پیتر سه بار اعلام کرد که با مرد ناصری کاری ندارد. بنابراین پیش بینی مسیح محقق شد. اما پس از آن پیتر توبه کرد و همراه با پل در 29 ژوئن 67 به شهادت رسید. به همین دلیل ، پیتر و پل به طور جداگانه ای به تاریخ پیوستند و در تقویم قومی مسیحیان در یک تصویر ادغام شدند. روز خاطره آنها در 29 ژوئن طبق سبک قدیمی یا 12 ژوئیه (جدید) در بین مردم یک کلمه "پترووکی" نامیده می شود.
روز پتروف
روز عالی ترین ها پیتر و پولس در ابتدا در رم معرفی شد ، جایی که اسقف ها خود را وارث رسول پیتر اعلام کردند. سپس تعطیلات به سایر کشورهای اروپایی گسترش یافت.
در روسیه ، این زمان همزمان با آغاز حلیم سازی بود و به عنوان نقطه عطفی در چرخه کشاورزی وارد زندگی روزمره شد. این به او این فرصت را داد تا در زندگی دهقانی ریشه دواند.
رسم داشتن یک وعده غذایی مشترک در روز پیتر از زمان های بسیار قدیم رسم بوده است. طبق افسانه ها ، یک بار یک گوزن از جنگل به روستا دوید. او را برای هدیه ای از طرف خدا بردند ، همه دنیا با چاقو خوردند و او را خوردند.
در آستانه تعطیلات ، کلیسا روزهای سختی را وضع کرد که باعث ایجاد روحیه روانشناختی خاصی در بین معتقدان می شود. در روز پتروف افطار کردند. یک قوچ مناسب از قبل انتخاب شد ، سپس توسط تمام جهان فدا شد ، و صاحب سابق قوچ آن را مخصوص روز پیتر تغذیه کرد ، و در یک صبح جشن قوچ ذبح شد و "برادری" ترتیب داد.
در دهکده های ولگای فوقانی ، قوچ با یک مرد عوض شده ، که در یک باشگاه نیز خریداری شده بود ، جایگزین شد. گاو ذبح شده در چندین دیگ در میدان روستا جوشانده شد و پس از تشییع در کلیسا ، به رهبری کشیش ، یک وعده غذایی "دنیوی" خوردند.
