مسابقات چندین قرن به مردم خدمت کرده است. این یک روش بسیار مناسب و ارزان برای ساختن آتش و یک چیز واقعاً غیر قابل تعویض در زندگی روزمره است. و بی دلیل نیست که تقویم ما حتی تعطیلات ویژه ای به مسابقه اختصاص داده است.
اختراع چینی
در حقیقت ، مسابقات دارای یک تاریخچه نسبتاً طولانی و جالب هستند. یک نسخه بسیار گسترده این است که چینی ها اولین کسانی بودند که چیزی مشابه مسابقات در قرون وسطی استفاده کردند. تواریخ چینی مربوط به قرن سیزدهم میلادی ، ترکشهای نازک و انتهایی آغشته به گوگرد را توصیف می کنند که در اثر تماس با برخی از مواد دودزا (اما نه با ضربه زدن!) شعله ور می شوند.
در قرن پانزدهم ، این دانش فنی چینی در دنیای قدیم آموخته شد ، اما در اینجا به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفت. و این تعجب آور نیست: "کبریت" های چینی خود شعله ور نبودند.
اولین انواع مسابقات در اروپا
در سال 1805 ، دانشمندی از فرانسه ، ژان چاپل ، كبریت های چوبی خود را كه با لمس سر (نمك برتولت ، گوگرد و سینبر) به اسید سولفوریك روشن شد ، به مردم ارائه داد. با این حال ، این مسابقات یک ایراد جدی داشتند - آنها نمی توانستند از ایمن بودن استفاده کنند. اگر بی احتیاطی مشتعل شود ، ماده سولفوریک می تواند در دو طرف مختلف پراکنده شود. این اشکال مانع از آن نشد که علاقه مندان در سال 1813 در وین اتریش اولین کارخانه تولیدی این مسابقات را باز کنند.
در سال 1826 ، جان واکر انگلیسی گام بعدی را برداشت - او از مخلوطی از سولفید آنتیموان ، نمک برتولت و صمغ عربی کبریت درست کرد. روشن کردن چنین کبریتی آسان بود: شما فقط باید سر آن را روی کاغذ سنباده یا سطح خشن دیگری بمالید. محصولات واکر در جعبه های مخصوص قلع بسته بندی می شد ، که در بریتانیای کبیر "همایش" خوانده می شد.
چهار سال بعد ، در سال 1830 ، شارل فرانسوی چارلز سوریا نوع دیگری از کبریت ها - فسفریک را ایجاد کرد. ویژگی های آنها به دلیل وجود اصطلاحاً فسفر سفید در ترکیب سر بود. آنها بسیار قابل اشتعال بودند ، و حتی گاهی اوقات در داخل جعبه آتش می گرفتند - در نتیجه اصطکاک متقابل. علاوه بر این ، فسفر سفید بسیار سمی است ، به این معنی که کبریت سوریا می تواند به سلامتی انسان آسیب جدی برساند.
اختراع "کبریت سوئدی" و تفاوت آنها با مدرن
در سال 1847 در سوئد ، شرویدر Schrötter موفق به دریافت فسفر قرمز شد که برای انسان بی خطر است. و در سال 1855 ، یوهان لوندستروم سوئدی شروع به استفاده از این نوع خاص فسفر برای ایجاد کبریت های خود کرد. او فسفر قرمز را به سر و کاغذ سنباده مالید. در نتیجه ، چنین مسابقاتی "سوئدی" نامیده می شوند.
به زودی در سراسر دنیا تولید و به فروش رسید. آنها همچنین در روسیه ظاهر شدند. تا سال 1913 ، بیش از 200 تولید کننده کبریت در امپراتوری روسیه وجود داشت. به هر حال ، به گفته کارشناسان ، کلمه "کبریت" از روسی قدیمی "سوزن بافندگی" گرفته می شود - همانطور که در روسیه باستان آنها یک چوب تیز چوبی ، یک گل میخک چوبی می نامیدند.
شایان ذکر است که به طور کلی مسابقات فعلی شباهت های زیادی با مسابقات لوندسترم دارند. اما البته تفاوت های خاصی نیز وجود دارد. یکی از آنها به شرح زیر است: کبریت های سوئدی حاوی ترکیبات کلر بودند ، در حالی که ترکیبات مدرن از پارافین ها و اکسیدان های بدون کلر به جای این ترکیبات استفاده می کنند. علاوه بر این ، محصولات مدرن به میزان قابل توجهی سطح گوگرد را کاهش داده اند.
تاریخ تعطیلات و نحوه جشن آن
روز جهانی مسابقه در 2 مارس جشن گرفته می شود. معمولاً هیچ جشن بزرگی به این مناسبت ترتیب داده نمی شود. اما از طرف دیگر ، این روز برای مثال ساخت خانه ها و صنایع دستی دیگر از کبریت با کودکان بسیار عالی است. یکی دیگر از گزینه های سرگرمی ، معمای محبوب بازی است که تاکنون تنوع عظیمی از آنها اختراع شده است.
همچنین باید توجه داشته باشید که در روسیه حتی یک موزه جداگانه نیز به این مورد مفید خانگی اختصاص یافته است - این موزه در شهر ریبینسک واقع شده است.در آنجا در تاریخ 2 مارس (مانند روزهای دیگر) می توانید انواع قدیمی کبریت ها و مجموعه های شگفت انگیز جعبه ها را با زمان ها و قالب های مختلف مشاهده کنید. موزه های مشابهی البته در کشورهای دیگر - آلمان ، سوئد ، سوئیس نیز وجود دارد.
