یک افسانه باستانی می گوید: در شب 30 آوریل تا 1 مه ، جادوگران ، جادوگران سیاه و جادوگران برای یک سبت در کوه بروککن جمع می شوند. جشن و پایکوبی نمایندگان مختلف ارواح شیطانی تا صبح ادامه دارد. و عواقب شب مرموز Walpurgis مدتهاست که توسط ساکنان روستاها و شهرهای اطراف احساس می شده است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
به اندازه کافی عجیب ، نام خود را از نام مقدس برای تعطیلات جادوگر گرفته است. راهبه انگلیسی Walpurga در سال 748 به آلمان آمد تا صومعه ای را در اینجا تاسیس کند. او زنی قابل احترام ، سخت کوش و صمیمی بود. مردم محلی به او احترام می گذاشتند. پس از مرگ والپورگ ، وی به دلیل خدمات ویژه ای که به کلیسای آلمان داشت ، مقدس شد. راهبه ها به عنوان روز بزرگداشت 1 مه تعیین شدند. و بنابراین سبت در نهایت به نوعی تحت حمایت سنت والپورگا خاتمه یافت.
گام 2
از دوران باستان ، شب آخرین ماه بهار در بسیاری از کشورهای اروپایی با شکوه خاصی برگزار می شود. بت پرستان پایان زمستان را جشن گرفتند و از آغاز فصل گرما خوشحال شدند. گسترش مسیحیت ، پیروان آیین های باستانی را وادار به پنهان شدن کرد. جشن های پر سر و صدا اول ماه مه ، در مکانهایی که دسترسی به آنها دشوار بود و از چشمان کنجکاو پنهان مانده بود ، مخفیانه برگزار می شد: در انبوه جنگل ، در بالای کوه. مردم از دور بازتاب های آتش را می دیدند و آواز بلند می شنیدند. مهتاب رمز و راز را به آیین بت پرستی افزود. به همین دلیل مسیحیان به این نتیجه رسیدند که آنچه در شب اول ماه مه اتفاق می افتد ، یک روز شنبه روح های شیطانی است.
مرحله 3
سنت های باستانی شب Walpurgis را به عنوان سرگرمی بی بند و باری و بی حد و حصر توصیف می کنند. جادوگران آتش های بزرگی را آتش زدند ، از روی آنها پریدند ، و رقص های وحشی را در اطراف آتش ترتیب دادند. سپس آنها با شیطان "درگیر شدند" و خود را با نشانه ای از ارواح شیطانی نشان دادند. پس از شب Walpurgis ، جادوگران توانایی فوق العاده جادوگری را دریافت کردند.
مرحله 4
شرکت کنندگان در این پارچه از قدرت جادویی خود با کمک کرم مخصوص تهیه شده از آب میوه های مخلوط میوه ، گیاه خار مریم ، گیاه شاه دانه و سایر گیاهان پشتیبانی کردند. حتی امروز صنعتگران آلمانی متبحر در تلاشند تا دارویی معجزه آسا به گردشگران بسازند و بفروشند.
مرحله 5
محل اصلی تجمع جادوگران کوه بروکن در رشته کوه هارز آلمان در نظر گرفته شده است. مردم محلی قله آن را Hexentanzplatz می نامند که از آلمانی به "محل رقص جادوگران" ترجمه شده است. رسیدن به اینجا بدون استوپا و جارو کاملاً امکان پذیر است. از شهر تال در امتداد یک تنگه صخره ای ، که شاعرانه آن را دیوار شیطان می نامند ، یک تله کابین به کوه گذاشته می شود.
مرحله 6
از اواخر قرن نوزدهم ، بروکن قاطعانه وارد لیست مسیرهای محبوب گردشگری شده است. در شب 1 مه 1896 ، اولین "سبت" سازمان یافته در اینجا برگزار شد. با لباس مبدل به جادوگران ، جادوگران و جادوگران ، مردم در اطراف آتش سوزی می رقصیدند ، آوازهای محلی می خواندند و والپورگا را تجلیل می کردند. بعداً ، تعطیلات با اجرای تئاتر ، ترفندها ، جلسات جادو و فال همراه بود.
مرحله 7
واقعه اصلی شب سوزاندن جادوگر شکم پر است. یک آتش روشن درخشان نماد پاکسازی است. معمول است که نه تنها شاخه های خشک ، بلکه چیزهای قدیمی را نیز در آن بیندازیم. همراه با سطل زباله ، فرد افکار بد ، اشتباهات و اعمال ناشایست خود را "می سوزاند". او که با نور آتش خالص می شود ، این فرصت را پیدا می کند که زندگی را از ابتدا شروع کند. و به منظور حفظ خاطره شب مرموز Walpurgis ، گردشگران یک سوغات - مجسمه ای از یک جادوگر شکسته - با خود می برند.
