در مدرسه ، کالج یا هر م educationalسسه آموزشی دیگر ، گاهی اوقات کمی بداهه لازم است. برای تهیه پاسخ در مورد یک موضوع ، نمی توانید فقط گزارش دهید یا بازگو کنید ، بلکه یک لباس واقعی را با بازیگران ترتیب دهید ، لباس بپوشید و به نقش عادت کنید. نیازی نیست فکر کنید که انجام آن کار دشوار یا دشواری است ، باور کنید صحنه سازی یک صحنه کاملاً دشوار نیست.
ضروری
- - سناریو؛
- - لباس
دستورالعمل ها
مرحله 1
توزیع نقش ها هر متنی در صورتی که نه یکنواخت تلفظ شود ، بلکه همدلی را برانگیزد ، مخاطب بسیار بهتر به خاطر می آورد. مناسب ترین تصویر را برای هر شرکت کننده انتخاب کنید و کلمات را بین همه کسانی که در اجرای کوچک شما نقش دارند توزیع کنید. اگر در حال اجرای یک نمایش هستید ، در تعیین نقش ها مشکلی پیش نخواهد آمد ، اما حتی اگر متن به نقش تقسیم نشود ، همیشه می توان آن را به خطوط جداگانه شخصیت تقسیم کرد.
گام 2
لباس ها را آماده کنید ، زیرا آنها یکی از مهمترین نقش ها را در صحنه بازی می کنند. اگر بازیگران از نظر ظاهری با مخاطب خود تفاوت نداشته باشند ، یک متن کاملاً آموخته شده همیشه کسل کننده به نظر می رسد. اما اگر به صورت خلاقانه و کاملاً تجسمی به روند نزدیک شوید ، تأثیر عملکرد شما بسیار قویتر خواهد شد. از همه چیز استفاده خواهد شد: کلاه گیس های مادربزرگ پیر ، باسن کاذب و سینه 15 ، مگس ها و شنل های تفنگدار. اگر شخصیت شما به لباس خاصی احتیاج ندارد ، تخیل خود را نشان دهید و تصویر را با یک روسری نفیس یا یک عصای زیبا تکمیل کنید. چنین چیزهای کوچکی همیشه به خاطر سپرده می شوند و مطمئناً به نفع شما بازی خواهند کرد.
مرحله 3
از جزئیات ریز مراقبت کنید. اگر در صحنه فرنی بلغور یا شیشه شیر وجود دارد ، خیلی تنبل نیستید که آن را با خود بیاورید. شما ممکن است به هیچ وجه شیر نخواهید ، اما برداشت از قابلیت اطمینان چنین عملی کاملترین خواهد بود. باور کنید هیچ چیز بیش از ادویه طبیعی و رایحه های اصلی مارمالاد و نان و کره تازه بیننده را مجذوب خود می کند. اگر در عوض ، فقط وانمود کنید که شخصیت های شما چیزی می نوشند و چیزی می خورند ، تصور کاملاً متفاوت خواهد بود.
