قبلا از توری ها برای حمایت از جوراب ساق بلند استفاده می شد. امروز این وسیله لوازم جانبی برازنده برای لباس عروس عروس است. چنین علامتی وجود دارد: لیسانسه ای که پارچه پرتاب شده توسط داماد را گرفت به زودی ازدواج خواهد کرد.
گرترس اولین کسانی بود که توسط فرانسوی ها اختراع شد. کلمه "garter" خود از "jarret" فرانسوی گرفته شده است که به معنی "توخالی پوپلیتال" است. گرترها در اصل مانند یک جفت نوار لاستیکی بودند. قبلاً برای حمایت از جوراب ساق بلند می پوشیدند. آنها نه تنها توسط زنان استفاده می شد. مردان بر نازک بودن پاها با پارچه های زیبا تأکید می کردند.
گرترز برای یک آقا
پارچه توری مردانه ساخته شده از روبان ابریشم از قسمت جلوی زیر زانو زده شد. انتهای بلند از پشت عبور داده شده و با یک کمان بزرگ بسته شده است.
معروف ترین آنها جوراب شوالیه های انگلیسی ، شوالیه های نظم گارتر است. در سال 1348 ، كنتس سالیسبری در یك توپ در كاله ، با پادشاه ادوارد سوم برقصید و پارچه مخملی خود را از دست داد. پادشاه عاشق او را بلند کرد و روی پای چپش بست. بنابراین او خانم را از شر شرم نجات داد.
شکار گارتر
محاصره لباس های زنان با هاله ای از اغواگرایی احاطه شده بود. مردان جوان شی a مورد علاقه خود را با تاب لرزاندند ، بازی های پر سر و صدا را با دختر شروع کردند. فقط برای دیدن غذای شیرینی عزیز. خانم های جوان البته این را حدس می زدند و اغلب لوازم جانبی ظریف را اصلاح می کردند. عبارت "پرتغال را پرتاب می کند" به این معنی بود که دختر می خواست ازدواج کند.
خانم ها ترجیح می دهند پارچه هایی را که بیانیه ها روی آنها بافته شده باشد. به عنوان مثال ، "من مدت طولانی قلبم را دادم". بنابراین زنان از خود در مقابل شکارچیان غیور پارچه بازی دفاع کردند.
در سال 1791 ، عروسی شاهزاده خانم فردریکای پروسی و دوک یورک برگزار شد. به یاد این مراسم ، توری های بهار قرمز روشن "رژگونه دوشس" ساخته شد. گران بودند. اما آنها کشش خود را برای مدت طولانی حفظ کردند.
رسم و رسوم
بسیاری از سنت های مرتبط با garter وجود دارد. به عنوان مثال ، روماتیسم با پرتوهای ساخته شده از پوست مارماهی بهاره درمان شد. شاخه های لباس عروس نمادی از باروری ، فرزندان بزرگ محسوب می شدند. دوستان داماد آنها را از عروس بیرون کشیدند و به کلاه بستند.
پارچه های لباس عروسی به صورت نوارهای کوچک روبان ابریشمی با رنگ های مختلف ساخته می شدند. رنگ محبوب آبی - رنگ ثابت بود. گرین را بدشانس دانستند.
یکی دیگر از سنت های عاشقانه مرتبط با گرترس تا قرن نوزدهم باقی مانده است. پس از مراسم عروسی ، مردان جوان در یک مسابقه به خانه عروس هجوم آوردند. برنده حق تخته پارچه سمت چپ را دریافت کرد. او بعداً آن را به عنوان یک طلسم در برابر خیانت به یکی از برگزیدگان خود داد.
امروزه ، عروس دو پایه در بالای پای خود از بالای زانو می پوشد. یکی ، "خوشحال" ، توسط داماد به دوستانش پرتاب می شود. اعتقاد بر این است که لیسانسی که او را گرفت به زودی ازدواج خواهد کرد. و "عسل" به یاد اولین شب عروسی نگهداری می شود.
