تا سال 1830 ، ایالت بلژیک روی نقشه اروپا وجود نداشت. در این زمان چندین مملکت فرانسوی زبان در قلمرو بلژیک مدرن مستقر بودند که مرفه ترین آنها در قرن سیزدهم فلاندر بود. در اینجا ، زودتر از سایر سرزمین های اروپایی ، اولین نشانه های تولید سرمایه داری ظاهر شد. فلاندر دولت بازرگانان و صنعتگران بود.
این سرزمین ها اغلب مورد ادعای دولت همسایه فرانسه قرار می گرفت. در 11 ژوئیه سال 1302 نبرد معروف کورتاراس (کورتریک) رخ داد که در آن فلاندایان شورشی شوالیه های فرانسوی را شکست دادند.
ارتش سلطنتی فرانسه متشکل از نمایندگان شبه نظامیان فئودال ، تیربارهای لومبارد و پرتاب نیزه اسپانیایی ، به سرپرستی یکی از نزدیکان شاه ، کنت d'Artois ، با شبه نظامیان فلاندر دیدار کرد. کاپیتان ژنرال d'Artois 7 ، 5 هزار سوارکار و حدود 3-5000 مزدور پا در اختیار داشت.
شبه نظامیان شهر فلاندر حدود 13-20 هزار نفر بودند ، اما بیش از دوازده شوالیه را شامل نمی شد ، بقیه افراد پیاده نظام بودند (تیراندازان ، تیربارها ، پیكمن ها). علاوه بر این ، صنعتگران و اهالی شهر برای محافظت از سرزمین مادری خود به پا خاستند.
پس از آن افراد عادی از حمل سلاح با خود کاملاً منع شدند. با این حال ، آنها از چاقوهای بلندی که برای کار لازم داشتند برخوردار بودند. در طول قیام ، فلاندی ها سوارکاران نجیب فرانسوی را به سرزمین های باتلاقی ، جایی که اسب هایشان زیر سنگین لباس های شوالیه و سلاح بسته شده بود ، کشاندند. پس از آن ، شبه نظامیان شوالیه ها را از اسبهای خود بیرون کشیدند و آنها را با چاقو به پایان رساندند.
در آن زمان فلاندی ها یک پیروزی بدون قید و شرط به دست آوردند و بیش از 700 جفت اسپور طلایی را از اجساد شوالیه های فرانسوی جمع کردند ، بنابراین نبرد کورتاراس نبرد خارهای طلایی نیز نامیده می شود. و اگرچه از آن زمان فلاندرس بیش از یک بار از دست به همسایگان قوی تر رسیده است ، اما سالانه 11 ژوئیه در بلژیک به عنوان یک جشن ملی بزرگ برگزار می شود.
به طور سنتی ، در روز جامعه فلاندی ، دسته های دسته جمعی لباس در کشور برگزار می شود ، که برای یادآوری قیمت به دست آوردن استقلال به بلژیکی ها طراحی شده است. در شهر کورتاراس سالانه یک اجرای تئاتر نمایش داده می شود که روند نبرد معروف را بازتولید می کند.