عروسی اولیه بسیار طولانی است (چند روز) و با تشریفات ، جملات و شخصیت های فعال متعدد پیچیده است. مراسم عروسی مدرن بسیار ساده شده است ، اما بازتاب آیین های قدیمی را حفظ می کند.
آیین خواستگاری که قبل از عروسی بود ، اکنون اغلب نادیده گرفته می شود. این اتفاق می افتد که یک مرد جوان با هدایا و معاشرت به ملاقات پدر و مادر مورد علاقه خود می آید و خواستار دست دختر آنها می شود. در موارد نادر ، مراسم خواستگاری کارناوال ، هنگامی که خواستگار با داماد باشد ، برگزار می شود. او اعلام می کند که "شما کالایی دارید ، ما یک تاجر داریم" ، عروس عروس را نگه می دارد (به او می گوید روی یک تخته کف راه برود تا جای خود را نشان دهد ، از زمین سکه جمع کند - برای نشان دادن کوشش) و داماد ، عروسی ترتیب می دهد. به عنوان یک قاعده ، نقش خواستگار توسط یکی از بستگان نزدیک خانواده داماد یا عروس یا یک توست آستر آینده انجام می شود.
پیش از این ، در یک مهمانی لیسانس ، دوست دختران با ابراز تاسف ، "عزادار" دوست دختر خود را ترک یک شرکت رایگان. اکنون یک مهمانی مجردی قبل از یک زندگی خانوادگی محدود ، یک "آخرین" مهمانی است.
صبح روز عروسی با ورود داماد آغاز می شود. در این زمان ، عروس باید از قبل لباس عروس بپوشد. "قطار عروسی" که با گل و روبان تزئین شده است ، به سمت خانه خواستگاری خود می رود. در دروازه یا ورودی ، ساقدوش های وی با استقبال روبرو می شوند و دیه آغاز می شود.
غالباً ، دیه یک سری وظایفی است که داماد باید با موفقیت آنها را به اتمام برساند یا پیروزی را با پول "بازخرید" کند و ادامه دهد. تمام راه رفتن به اتاقی که عروس در آن منتظر است ، یک مانع است و همه کارها برای این است که بفهمند داماد انتخاب شده خود را چقدر خوب می شناسد و چقدر او را دوست دارد. با وجود موفقیت داماد ، ممکن است او را از عروس واقعی بیرون نیاورند - پس داماد یا باید به دنبال عروس بگردد یا دوباره او را بخرد.
در موارد نادر ، دیه توسط والدین عروس انجام می شود.
یک میز بوفه کوچک نیز وجود دارد: والدین عروس با میهمانان رفتار می کنند و همه برای نقاشی به اداره ثبت احوال یا برای عروسی به کلیسا می روند. پیش از این ، زنگ زدن به عنوان یک طلسم در برابر ارواح شیطانی در نظر گرفته می شد ، اکنون با سیگنال های اتومبیل های کورتژ عروسی جایگزین شده است. پس از مراسم ، تازه عروسانی که به خیابان می روند با تشویق صاعقه ای روبرو می شوند و با آبنبات ، گلبرگ های گل سرخ و برنج - نماد ثروت و خانواده های پرجمعیت - دوش می گیرند.
از دفتر ثبت ، داماد معمولاً عروس را در آغوش خود می گیرد ، اما این پژواک آیین دیگری است - عروس را در آغوش خود به خانه داماد می آورد. این اقدام یک هدف جادویی خاص داشت - فریب براونی. به طوری که براونی عروس را غریبه نمی داند بلکه با او به عنوان نوزادی رفتار می کند که بدون عبور از آستانه در خانه ظاهر شده است. اکنون این اقدام به سادگی تزئینی برای تعطیلات و وعده محجبه همسر برای حمل زندگی همسرش در آغوش خود است.
سپس آنها به "جشن" می روند - یک ضیافت مهمانی. از تازه ازدواج کرده ها در اینجا با یک قرص و یک نمکدان استقبال می شود: عروس و داماد دعوت می شود یک لقمه نان بخورند - اعتقاد بر این است که کسی که یک قطعه بزرگتر را گاز بگیرد ، رئیس خانه خواهد بود.
در این جشن جشن به جوانان تبریک گفته می شود و هدایایی به آنها اهدا می شود. آداب و رسوم مدرن عروس از خانه پدر و مادر به خانه داماد رقص آهسته عروس با پدرش است که در وسط آن پدر دختر دختر را به داماد تحویل می دهد و رقص ادامه می یابد با او.
یک دوست - یک شرکت کننده بسیار فعال در کل جشن عروسی - اکنون توسط "شاهدان" ، نزدیکترین دوست (بهترین مرد) و ساقدوش عروس جایگزین شده است. در طول جشن ، میهمانان توسط یک نان تست یا میزبانی که مسابقات خنده دار برگزار می کند ، پذیرایی می شوند.
