روز استقلال در برزیل به تعطیلات ملی تعلق دارد و با جشن ویژه و مقیاس گسترده ای جشن گرفته می شود. جای تعجب نیست که آن لحظه ای را برای اولین بار آزاد شد که کشورشان آزاد شد.
سپتامبر در برزیل نه تنها با آغاز بهار طولانی مدت منتظر می ماند ، بلکه همچنین با یک جشن ملی بسیار مهم - روز استقلال مشخص می شود. طبق سنت ، این جشن در 7 سپتامبر برگزار می شود و ساکنان کشور مدت ها قبل از شروع آن برای آن آماده می شوند.
در این روز در سال 1822 ، برزیل مستعمره پرتغال شد و به عنوان یک امپراتوری مستقل اعلام شد. اگرچه ریاست آن را پسر پادشاه پرتغالی دون پدرو اول بر عهده داشت.
برزیلی ها به خصوص به این تعطیلات احترام می گذارند ، زیرا هر یک از کودکی غرور در کشور خود را ذاتی می دانند. در روز استقلال ، تقریباً هیچ کس در برزیل کار نمی کند ، بسیاری از مراکز خرید و مغازه ها تعطیل هستند. و خیابانهای اصلی شهرها برای سهولت ساکنین این روز مسدود شده اند.
در روز استقلال ، معمولاً یک رژه رسمی نظامی برگزار می شود که در آن رئیس جمهور برزیل و همه اعضای دولت حضور دارند. سربازان نیروی دریایی و زمینی پرچم های ملی و پرچم های مدارس نظامی خود را از طریق خیابان های شهر حمل می کنند. شرکت کنندگان اجباری در این رژه بازیگران پوستی تیره و ملبس به رنگ های ملی کشور - زرد و سبز هستند. آنها می رقصند و آوازهای ملی می خوانند. از 40 تا 50 هزار نفر برای تماشای این موکب رسمی در پایتخت کشور - برازیلیا جمع می شوند.
در این روز جشنواره های محلی با برگزاری کنسرت ها ، مسابقات ، رقص ها و صفوف لباس بازیگران در هر روستا برگزار می شود. پرچم های ملی برزیل در هر گوشه ای به اهتزاز در می آیند. و خاکریزهای ریودوژانیرو مملو از مسافرینی است که از شهرهای مختلف کشور آمده اند تا از تعطیلات در سواحل اقیانوس اطلس و اولین روزهای بهار لذت ببرند. روز استقلال با آتش بازی های رنگارنگ سنتی که معمولاً در میدان اصلی شهرهای برزیل برگزار می شود ، به پایان می رسد.
