در 22 مارس ، روسیه به طور سنتی تعطیلات بهار یا روز سرخابی را جشن می گرفت. این نام نه به احترام سرخابی است: این نام به این معنی است که 40 پرنده در آن روز از جنوب پرواز می کنند. به خصوص در میان همه این پرندگان ، لارک ها مورد احترام بودند ، بنابراین نام دوم (و از لحاظ زمانی - اولین) این تعطیلات Larks است.
"در لارکس ، روز و شب با هم مقایسه می شوند" - یک ضرب المثل قدیمی روسی می گوید. طبق سبک جدید ، 22 مارس روز اعتدال بهاری است ، روزی که 40 گونه پرنده مختلف از ایریا (یک کشور خارق العاده جنوبی) بازگشتند و لارک ها زودتر از هر کس دیگر می رسند. طبق افسانه های قدیمی ، کلیدهای اریوس در ابتدا توسط کلاغ نگهداری می شد ، اما او خشم خدا را برانگیخت و کلیدها را به لارک تحویل داد. در این راستا ، یکی از اصلی ترین نشانه های تعطیلات ، تهیه پرندگان و لارک های کوچک از خمیر چاودار است. در زمان های قدیم ، آنها را برای فراخوانی بهار پختند. در بعضی مناطق مسلماً روغن کنف به خمیر اضافه می شد.
چندین لارک پخته شده را روی طاقچه پنجره گذاشتند و پنجره را باز کردند ، بقیه را به بچه ها دادند ، آنها آنها را روی چوب یا تیرها گذاشتند و به خیابان دویدند. در آنجا ، بچه ها ، با خنده و پریدن ، vesnyanka را می خواندند - آهنگ های آیینی ویژه برای فراخوانی بهار. سپس پرندگان خورده شدند و سرها را برای گاوها گذاشتند.
همچنین ، با کمک پرندگان پخته شده ، آنها حدس می زدند ، چیزهای کوچک نمادین مختلفی را در فرآیند پخت و پز قرار می دادند: هر کس که انگشتر بگیرد به زودی ازدواج می کند یا ازدواج می کند ، هر کس که یک پنی بدست آورد ثروتمند خواهد شد ، هر کس پارچه تا شده داشته باشد ، بچه دار شدن و غیره در میان مردان ، اولین بذرپذیر به همین روش انتخاب شد: هرکس مقدار زیادی بدست آورد ، او مشت اول دانه را پراکنده می کند. ارتباط بین لارک ها و تم کاشت اتفاقی نیست. پرواز این پرنده بسیار غیرمعمول به نظر می رسد. اول ، اوج می گیرد ، و مانند سنگ می افتد پایین. به همین دلیل مردم گفتند: "لارك آسمان را شخم می زند."
با ظهور مسیحیت ، تعطیلات لارک ناپدید نشد ، اما تغییر کرد و نام دوم خود را دریافت کرد - روز سرخابی. سنت بو دادن پرندگان و جمله "لارك چهل پرنده با خود آورد" نیز حفظ شده است. رسم جدیدی پدید آمد - چهل توپ آرد چاودار یا جو دوسر پخت و هر روز یکبار از پنجره یکی بیرون ریخت.
