رتبه یک ورزشکار حرفه ای با توجه به تعداد جوایزی که کسب کرده تعیین می شود. با این حال ، فقط تعداد مهم نیست ، بلکه سطح و اعتبار مسابقه نیز مهم است. پیروزی در بازی های المپیک در هر رشته ورزشی بالاترین دستاورد است. در دنیای تنیس ، مسابقات گرند اسلم یک رویداد مهم است. تحت این نام ، 4 رویداد سالانه با هم متحد می شوند: استرالیا اوپن ، ویمبلدون در بریتانیا ، اوپن ایالات متحده و اوپن فرانسه. بازیکنان تنیس دوم و طرفداران آنها در غیر این صورت "رولان گاروس" نامیده می شوند.
مسابقات قهرمانی تنیس - سلف رولان گاروس مدرن - در سال 1891 برگزار شد. این یک مسابقه یک روزه بود که به مسابقات مردان و زنان تقسیم می شد. فقط شهروندان فرانسوی مجاز به شرکت بودند: تنیس بازهای حرفه ای یا اعضای باشگاه های آماتور. در آن زمان این مسابقات محبوبیت جهانی پیدا نکرد ، زیرا ورزشکاران خارجی نمی توانستند در آن بازی کنند.
قهرمانی بین المللی فرانسه در دهه بیست قرن گذشته رقم خورد. پس از آن بود که فرانسوی ها جام معتبر دیویس را فتح کردند و رهبران شناخته شده - تنیس بازان آمریکایی - را پشت سر گذاشتند. برندگان باید رقبای خود را در رشته خود قبول می کردند. اما در فرانسه هیچ استادیومی وجود نداشت که بتواند نیازهای جهانی آن زمان را برآورده کند.
با اصرار افکار عمومی و فدراسیون تنیس فرانسه ، دولت 3 هکتار زمین در حوالی بندر آوتیل را برای ساخت یک میدان جدید ورزشی اختصاص داد. در سال 1928 ، همه کارها به پایان رسید. این استادیوم که با استفاده از مدرن ترین فن آوری های آن زمان ساخته شده است ، اولین ورزشکاران و تماشاگران را پذیرفته است.
مجموعه تنیس به افتخار قهرمان فرانسه - خلبان رولان گاروس - نامگذاری شد. این پیشگام هوانوردی ، یک سرباز حرفه ای ، برای اولین بار مشهور است که توانست بر فراز دریای مدیترانه بدون فرود یا سوخت گیری پرواز کند. هواپیمای گاروس چند هفته قبل از پایان جنگ جهانی اول توسط خلبانان دشمن سرنگون شد. او درگذشت ، اما نام او در سراسر جهان شناخته شد.
زمین های ورزشگاه رولان گاروس از همان ابتدا با مخلوط خاصی پوشانده شد. خشت ، ماسه و آجرهای خرد شده ، که در نسبت های بهینه مخلوط شده اند ، یک گوی خوب توپ تنیس را تضمین می کنند. برای ورزشکاران راه رفتن و سر خوردن روی یک لایه نازک از خاک آسان است. رنگ قرمز و قهوه ای سطح زمین به مشخصه اصلی مسابقات رولان گاروس تبدیل شده است.
همچنین یک صفحه غم انگیز در تاریخ مسابقات تنیس آزاد فرانسه وجود دارد. در طول جنگ جهانی دوم ، رقابت به مدت 5 سال قطع شد. در قلمرو استادیوم رولان گاروس ، نازی ها یک نقطه انتقال برای زندانیان اردوگاه های کار اجباری ترتیب دادند.
از آغاز دهه 50 ، محبوبیت تنیس در جهان به سرعت در حال رشد است. در سال 1968 ، مسابقات قهرمانی رولان گاروس فرانسه در سری گرند اسلم قرار گرفت. در کنار آماتورها ، تنیس بازان حرفه ای از کشورهای مختلف حق شرکت در آن را دریافت کرده اند. اولین قهرمانان رولان گاروس اصلاح شده کن روزول و نانسی ریچی بودند.
در طول روزهای مسابقات رولان گاروس بیش از 400 هزار تماشاگر موفق به بازدید از 20 زمین تنیس استادیوم می شوند. آنها غالباً شاهد ثبت رکوردهای جدید جهانی هستند. بنابراین ، در اینجا 2004 بود که طولانی ترین مسابقه تنیس بین Fabrice Santoro و Anro Clement برگزار شد. در کل 6 ساعت و 35 دقیقه طول کشید تا جوایز را بین خود تقسیم کنند.
در طول سال ها ، زمین های پاریس "ستاره" های روشن تنیس را روشن کرده است. بدین ترتیب ، بیورن بورگ ، ورزشکار سوئدی شش بار پیاپی قهرمان رولان گاروس شد. در اینجا گوستاوو کوورتن برزیلی اولین موفقیت خود را در سال 1997 بدست آورد. در قسمت مسابقات زنان ، رکورد مطلق (7 برد) متعلق به کریس اورت آمریکایی است. استفی گراف آلمانی در 12 سال گذشته 6 بار بالاترین جایزه رولان گاروس را دریافت کرده است. مونیکا سلس سه بار برنده رقبای خود شد.
در حال حاضر ، مسابقات قهرمانی آزاد فرانسه یکی از مهمترین مسابقات بین المللی است. هر تنیس باز آرزوی پیروزی در آن را دارد. با این حال ، همه در این امر موفق نیستند. دشواری رولان گاروس در ویژگی سطح زمین است. این آخرین تورنمنت گرند اسلم است که روی خشت برگزار می شود. علاوه بر این ، ساختار یک مسابقه تنیس نیاز به استقامت و تکنیک بالا از ورزشکاران دارد. پنج ست بدون وقفه در زمین "کند" یک آزمون واقعی از حرفه ای بودن بازیکنان و مربیان آنها است.
