بابانوئل سنتی روسی را می توان به راحتی از بابانوئل آمریکایی تشخیص داد. پدربزرگ ما فقط یک کت بلند خز می پوشد که متناسب با موقعیت خود به عنوان جادوگر اصلی زمستان ، محکم ترین ریش است و همیشه کارمند دارد. دومی فقط جزئیات لباس نیست ، بلکه یک جز component مهم تصویر است.
بابانوئل به عنوان یک شخصیت سال نو ، سرانجام فقط در دهه 1930 شکل گرفت ، زمانی که مقامات اتحاد جماهیر شوروی تصمیم گرفتند تعطیلات مورد علاقه خود را به مردم برگردانند ، و لحظات مذهبی را کاملا از آن جدا کنند. برای این کار ، هنرمندان باید سخت کار می کردند ، ریشه های اسطوره ای افسانه ها را مطالعه می کردند و نسخه خود را از پیر زمستان ارائه می دادند.
اجداد ما نیروهای سرما و تاریکی را که در اوج زمستان پیروزمندانه بودند ، خدایی کرده و آنها را به عنوان روحی قدرتمند معرفی کردند که قادر است آبها را با یخ ببندد و جنگلها را با برف بپوشاند. بنابراین بیشتر الگوهای یخی ، نور نقره ای ماه و آبی عمیق آسمان شب نمادهای آن شدند.
بعداً ، موروزکو به شخصیتی سختگیر ، اما منصفانه در افسانه ها تبدیل شد ، که به عنوان پیرمرد ریشویی با لباس های آبی و سفید ارائه شد. بر اساس این داده ها ، هنرمندان اتحاد جماهیر شوروی یک کت خز بلند و گلدوزی شده ، کلاه شبیه سر تزار و عصای زیبای یخ ، کریستال یا نقره به پدر فراست اهدا کردند.
عصا را می توان به سادگی پیچیده یا با تزئینی تزئین کرد که شامل تصاویر ستارگان و ماه باشد ، و تاج آن را با قمری ، یعنی نشانه ماه ، تاج گذاری می کنند. غالباً ، در قصه های افسانه ای ، کارکنان برای منجمد کردن همه موجودات زنده استفاده می شوند. فراست با کمک آن درختان را با کتهای برفی می پوشاند ، مخازن را با یخ می پوشاند. تبدیل بی دقتی شخص یا حیوان به عصا ، بلافاصله آنها را به یخ تبدیل می کند.
با این حال ، کارکنان معنای عمیق تری نیز دارند. فراست با عبور از روی زمین ، پاشیدن آن با برف ، در واقع خاک را با آب برای محصول آینده آماده می کند. بیهوده نیست که کارکنان با ماه تاجگذاری می کنند - یکی از نمادهای رشد و تولد دوباره.
