اگر در میز جشن شعرهایی درباره هر یک از آنها بخوانید ، برای مهمانان تعجب آور خواهد بود. داشتن استعداد ویژه برای این کار ضروری نیست - کافی است کمی تخیل و خلاقیت نشان دهید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بهتر است خودتان درباره هر یک از میهمانان شعر بنویسید. اما به خاطر داشته باشید که بعید است شعری که بی سواد سروده شده باشد و گوش را به وضوح بریده باشد ، مورد پسند آنها واقع شود. نبود حتی یک قافیه می تواند تصور کل متن را خراب کند. اگر نمی توانید بدون این کار کنید ، بیت هایی به اصطلاح "سفید" بنویسید که در آنها ریتمی وجود دارد و قافیه ها کاملاً غایب هستند. در مورد برخی از میهمانان ، آیات معمول و در مورد برخی دیگر "سفید" ننویسید ، تا سبک ارائه شما یکنواخت باشد.
گام 2
حتما نام مهمان و حرفه او را در شعر ذکر کنید. در آنها به آنها بگویید که فکر می کنید او چه خصوصیات مثبتی دارد.
مرحله 3
اگر خودتان نمی خواهید شعر بنویسید ، شعرهای آماده را که برای موضوع مناسب است ، بردارید. مطلوب است که آنها به شغل مهمان نیز اشاره کنند. شعر را کمی اصلاح کنید تا در آن نام شخصی که به احترام او خوانده می شود در آن باشد. کارهای خیلی شناخته شده را برای چنین بازسازی انتخاب نکنید.
مرحله 4
درست از درب منزل با آیات به مهمانان سلام نکنید. حداقل صبر کنید تا همه در میز جشن بنشینند.
مرحله 5
پیشاپیش ، یکی از اعضای خانواده خود را انتخاب کنید که شعر را بخواند. به عنوان یک ملاک برای انتخاب ، نه تنها از سخنوری بلکه مهمتر از آن از تمایل فرد به مطالعه استفاده کنید. برای انجام چند تمرین وقت بگذارید. گوینده باید لزوماً شعرها را بیاد بیاورد و بدون تردید آنها را بخواند. وجود "یک تکه کاغذ" در دستان او غیرقابل قبول است. اگر مجری کودک است ، به هیچ وجه از او نخواهید هنگام خواندن روی صندلی یا چهارپایه بایستد - کودکان این را به عنوان یک مجازات تصور می کنند.
مرحله 6
به هیچ وجه از قبل به میهمانان نگویید که آیاتی درباره آنها خوانده می شود. آن را تا لحظه اعدام از آنها پنهان کنید. اگر همه کارها بدون نقص انجام شود ، مطمئناً مهمانان از سورپرایز دلپذیری که برای آنها تدارک دیده شده لذت می برند.
