تفریح زمستانی بزرگترین لذتی است که ماههای سردتر برای ما به ارمغان می آورد. به محض ریزش برف ، کسانی که دوست دارند در سرازیری سوار شوند به سرعت به تمام تپه ها و تپه های اطراف می شتابند تا با یک صدای قهقهه و خنده خود را به یک فعالیت مفرح و مفید برسانند ، و علاوه بر این ، از انواع دستگاه ها استفاده می شود برای اسکی
صدها سال پیش ، سرنشین های غلتکی به همان اندازه امروزه محبوب بودند. در ابتدا ، مردم روی تپه های پوشیده از برف روی آغوش کیک های یونجه یا گاو حرکت می کردند. با گذشت زمان ، دستگاه پیشرفته تری اختراع شد. امروز مردم از تپه با کالسکه یا اسکی می روند. با این حال ، ابزارهای جدیدی با نام های جدید وجود دارد که می توانند این سرگرمی زمستانی را متنوع کرده و حتی هیجان و آدرنالین بیشتری به آن اضافه کنند.
اسکلت یا اسلحه
این بدان معنا نیست که اخیراً اختراع شده است. صدها سال ، سرخپوستان کانادا به طور فعال برای حمل و نقل مردم و کالاها از توبا استفاده می کردند. در ایالات متحده ، محبوبیت زیادی پیدا کردند و از اوایل قرن نوزدهم ، آمریکایی ها شروع به برگزاری مسابقات در سراشیبی سراشیبی کردند.
توبگان مدرن یک تخته معمولی است که انتهای آن به سمت بالا خم شده است ، که برای فرود از کوه استفاده می شود. روی کشویی که نشسته اند سوار می شوند و روی اسکلت - روی شکم خوابیده اند. در کشور ما ، چنین وسایل سواری فقط چند دهه پیش ظاهر شده و هنوز خیلی محبوب نیستند ، زیرا سوار شدن بر روی آنها خطر آسیب دیدگی را به همراه دارد.
لوله یا "کیک پنیر"
اینها سورتمه های لاستیکی بادی گرد هستند که هنگام پایین آمدن از تپه ، در جهات مختلف پیچ می خورند. نمونه اولیه لوله گذاری در زمان اتحاد جماهیر شوروی سوار شدن بر لاستیک های بادی ماشین بود که پسران ناامید بسیار محبوب بودند. رفتار غیرقابل پیش بینی "کیک پنیری" طوفانی از احساسات را به طرفداران اسکی شدید می دهد ، اما بسیاری خاطرنشان می کنند که پایین آمدن با سرسره با استفاده از چنین وسایلی کار آسانی نیست و می توان آنها را فقط در انتهای سرسره یا با آنها را برگردانید ، بنابراین کودکان خردسال در آنها قرار نمی گیرند.
اسکوتر برفی و اسکوتر اسکوتر
این دستگاه ها عملا تفاوتی با نمونه های معمول خود ندارند ، فقط اسکی ها به جای چرخ به آنها متصل می شوند. نویسنده این اختراع اصلی فرانک پتوی فرانسوی است که ابتدا به فکر اتصال اسکی و دوچرخه افتاد. در سال 2004 ، ایده توسط اندرو هوبرت فون استوفر اسکی باز توسعه یافت و اصلاح شد ، وی حتی 2 جایزه معتبر برای آن در یک نمایشگاه بریتانیا دریافت کرد.
لدیانکا
برای سالهای زیادی ، او به سادگی محبوبیتی برابر ندارد. امروزه تکه های یخی گرد ، بیضی ، مربعی ، مثلثی یا حتی دو نفره را می توان در هر سرسره مشاهده کرد. برای سهولت استفاده ، برخی از تکه های یخ مجهز به کمربند یا ضربه گیرهای کوچک هستند. به دلیل اندازه جمع و جور و سبک بودن آنها اغلب در پیاده روی و مسافرت انجام می شود و سادگی سوار شدن بر روی یخ به افراد در هر سنی و هر شکل بدنی اجازه می دهد این فعالیت را انجام دهند.
