روایتی وجود دارد که سانتا کلاوس روسی از نزدیکان سانتا کلاوس آمریکایی است و مانند او نسب خود را از سنت نیکلاس دنبال می کند. با این حال ، بابانوئل ریشه ملی دارد که می توان آن را در بت پرستی اسلاوی یافت.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در میان اسلاوهای شرقی ، فراست خدای استاد سرمای زمستان در نظر گرفته شد. گفته می شد که والدین وی الهه مرگ مورانا و "خدای گاو" (و همچنین حاکم پادشاهی مردگان) ولس بودند. اغلب او را با دیگر خدایان اسلاوی - پوزیزد ، زیمنیک و کروچون شناسایی می کردند. اسلاوها او را پیرمرد کوتاهی با ریش بلند و خاکستری تصور می کردند. در زمستان ، او در سراسر جهان پرسه می زد ، و با عصای جادویی خود ضربه می زد. از زنگ زدن او ، یخبندان خرد کننده سطح رودخانه ها ، دریاچه ها و جویبارها را مسدود کردند.
گام 2
پس از تصویب مسیحیت ، کلیسا ، به دنبال نابودی بقایای بت پرستی ، به هر طریق ممکن سعی در تحقیر خدایان بت پرست داشت. بنابراین ، فراست به خدایی شرور و بیرحمانه تبدیل شده است و فرماندهی برف و طوفان های برفی و یخ زدگی بیرحمانه مردم را بر عهده دارد. ایده های مشابه در شعر "فراست - بینی قرمز" نکراسوف منعکس شد ، جایی که "Frost-voivode" در جنگل یك زن دهقان جوان بیوه همسایه منجمد شد و فرزندان كوچك خود را یتیم پر كرد.
مرحله 3
تصویر یک بابانوئل سختگیر اما منصفانه در ادبیات روسیه در سال 1840 ، هنگام انتشار مجموعه "قصه های عمو ایرینئوس" ولادیمیر اودئوفسکی ، که شامل افسانه "فراست ایوانوویچ" بود ، در ادبیات روسیه ظاهر شد. درست است که اکشن در آن بهار اتفاق می افتد و نه در زمستان و شخصیت اصلی آن هیچ ارتباطی با تعطیلات سال نو و کریسمس ندارد. با توجه به طرح ، داستان افسانه ای اودئوفسکی شبیه "طوفان برفی بانو" از برادران گریم است ، فقط شخصیت زن زمستانی در اینجا با شخصیت مرد جایگزین می شود.
مرحله 4
موروز ایوانوویچ در یک کاخ یخی زندگی می کند ، راهی که از طریق یک چاه عبور می کند. پیرمرد دخترانی را که به او مراجعه کرده اند آزمایش می کند و آنها را مجبور به انجام کارهای خانه می کند. سوزن دوز زحمت کش موروز ایوانوویچ وصله های نقره ای اعطا می کند و به این تنبل یک الماس بزرگ و یک شمش نقره می دهد که معلوم است فقط تکه های یخ هستند. نام آشنای بابانوئل اولین بار در سال 1912 ، در شعر ماریا پوزاروا "تسبیح زمستان" شنیده شد.
مرحله 5
بابانوئل برای اولین بار در سال 1910 به عنوان یک شخصیت کریسمس ظاهر شد ، اما محبوبیت زیادی کسب نکرد. او فقط در نیمه دوم دهه 30 ، زمانی که درختان کریسمس برای کودکان در اتحاد جماهیر شوروی برگزار می شد ، به یک شخصیت سنتی سال نو تبدیل شد. به تدریج ، ظاهر او نیز شکل گرفت - یک ریش بلند خاکستری ، یک کت خز قرمز یا آبی تا پاشنه پا ، کمربند با ارسی گسترده ، کلاه بلند ، دستکش و چکمه های نمدی. بابانوئل یک عصا و یک کیف به همراه هدیه در دست دارد. او معمولاً سوار بر سورتمه ای می شود که سه اسب آن را می کشند. کمی بعد ، پدربزرگ من نیز یک نوه - دختر برفی زیبا - به دست آورد.
